Historia
Okres
Międzywojenny
Nasza szkoła jest najstarszą szkołą średnią w mieście, dała początek szkolnictwu zawodowemu w Starachowicach, które wiąże się integralnie z potrzebami ówczesnych zakładów.
Prekursorem szkolnictwa zawodowego był Jan Rechnio, który jesienią 1921 r. zorganizował popołudniowe Kursy Wieczorowe Ogólnokształcące dla Dorosłych.
Okres
wojny
W 1939 r. Fabryczna Szkoła Zawodowa przemianowana została na 3-letnią Szkołę Zawodową Przemysłową podlegająca Kuratorium Okręgu Szkolnego w Krakowie. Obok szkoły kuratoryjnej rozpoczęła działalność w Zakładach Prywatna Męska Szkoła Dokształcająca Towarzystwa Starachowickich Zakładów Górniczych - Spółka Akcyjna organizująca kilkutygodniowe kursy dla robotników. Szkoła Zawodowa Przemysłowa od początku swego istnienia cieszyła się dużą popularnością.
6 września 1939 roku 63 uczniów Fabrycznej Szkoły Zawodowej ruszyło do walki obronnej z wrogiem pod wodzą swego nauczyciela Przysposobienia Wojskowego i WF. Zasłynęli potem jako Ochotnicza Kompania Szturmowa "Starachowice", wsławili się bohaterstwem w obronie Lublina.
Poświecono im pamiątkową tablice - na budynku szkoły.
W 1940 r. Szkoła Zawodowa Przemysłowa została zamieniona na 2-letnią Szkolę Rzemieślniczą dla zawodów metalurgicznych der Stahlwerke Braunschweig GmbH w Starachowicach, nad którą nadzór sprawował niemiecki inspektor. Nauczyciele i uczniowie byli na podstawie umowy pracownikami der Stahlwerke Braunschweig GmbH.
Szkołą kierował początkowo inż. Kazimierz Papi a po jego śmierci (V.1942 r.) kierownictwo szkoły objął inż. Jerzy Sosnowski, a od 1944 r. Kierownikiem Szkoły został inż. Leonard Perkowski.
W latach wojny i okupacji hitlerowskiej nauka w szkole odbywała się w zasadzie normalnie. Kształcenie uczniów ograniczało się do przedmiotów zawodowych. Działały tajne koła języka polskiego, historii, na których młodzież zdobywała wiedzę humanistyczną. W warsztatach szkolnych produkowane były części do "Stena" pistoletu automatycznego.
W 1944 r. w zamachu na Ericha Schutza ginie młody nauczyciel Boleslaw Papi.
W 1939 r. Fabryczna Szkoła Zawodowa przemianowana została na 3-letnią Szkołę Zawodową Przemysłową podlegająca Kuratorium Okręgu Szkolnego w Krakowie. Obok szkoły kuratoryjnej rozpoczęła działalność w Zakładach Prywatna Męska Szkoła Dokształcająca Towarzystwa Starachowickich Zakładów Górniczych - Spółka Akcyjna organizująca kilkutygodniowe kursy dla robotników. Szkoła Zawodowa Przemysłowa od początku swego istnienia cieszyła się dużą popularnością.
6 września 1939 roku 63 uczniów Fabrycznej Szkoły Zawodowej ruszyło do walki obronnej z wrogiem pod wodzą swego nauczyciela Przysposobienia Wojskowego i WF. Zasłynęli potem jako Ochotnicza Kompania Szturmowa "Starachowice", wsławili się bohaterstwem w obronie Lublina.
Poświecono im pamiątkową tablice - na budynku szkoły.
W 1940 r. Szkoła Zawodowa Przemysłowa została zamieniona na 2-letnią Szkolę Rzemieślniczą dla zawodów metalurgicznych der Stahlwerke Braunschweig GmbH w Starachowicach, nad którą nadzór sprawował niemiecki inspektor. Nauczyciele i uczniowie byli na podstawie umowy pracownikami der Stahlwerke Braunschweig GmbH.
Szkołą kierował początkowo inż. Kazimierz Papi a po jego śmierci (V.1942 r.) kierownictwo szkoły objął inż. Jerzy Sosnowski, a od 1944 r. Kierownikiem Szkoły został inż. Leonard Perkowski.
W latach wojny i okupacji hitlerowskiej nauka w szkole odbywała się w zasadzie normalnie. Kształcenie uczniów ograniczało się do przedmiotów zawodowych. Działały tajne koła języka polskiego, historii, na których młodzież zdobywała wiedzę humanistyczną. W warsztatach szkolnych produkowane były części do "Stena" pistoletu automatycznego.
W 1944 r. w zamachu na Ericha Schutza ginie młody nauczyciel Boleslaw Papi.
etc